Ojczysty- dodaj do ulubionych!

21 dzień lutego, to Dzień Języka Ojczystego. W związku z tym, wraz z koleżanką polonistką, zorganizowałam grę, odnoszącą się do różnych dziedzin języka polskiego. Wzięli w niej udział uczniowie od klasy IV sp po III gimnazjum. I wiecie, co? Było ekstra!

Być może w wielkiej, podłogowej planszówce nie ma niczego atrakcyjnego.  Okazuje się jednak, że młodzi ludzie bardzo lubią grać (o czy doskonale wiemy od dość dawna). Korzystając z tego zamiłowania, postanowiłam, że Dzień Języka Ojczystego uczcimy niebagatelna rozgrywką. Uczniowie, podzieleni na zespoły, zmagali się z różnymi zagadnieniami językowymi.

Ojczysty- taki różnorodny!

Plansza została podzielona na sześć rodzajów pól:

1. kalambury (należało tak przedstawić wylosowany związek frazeologiczny, by zespół go odgadł);

2. ortografia (trzeba było uzupełnić wylosowane słowo odpowiednią literą);

3. łamańce językowe (lider odczytywał zdanie zawierające zbitkę trudnych do wymówienia słów, a grupa miała je “chóralnie” powtórzyć);

4. błędy językowe (uczniowie skanowali kody QR, które prowadziły do zdań z błędem; należało poprawić konstrukcję);

5. łamigłówki (w zależności od typu zadania trzeba było: 1) odszyfrować ukryte słowo i powiedzieć jaka to część mowy; 2)ułożyć tangram w taki sposób, by nazwa części mowy i przykład znajdowały się na przylegających bokach figur; 3) znaleźć w wykreślance pięć słów);

6. bonus (zdania dotyczył ogólnie pojętego języka; była to mieszanka zagadnień związanych z budową języka, jego kolorem i funkcją, ale były też pytania np. o to, która głoska jest najczęściej występującą w języku polskim).

Szybko okazało się, że najtrudniejsze były kalambury, a najłatwiejsza ortografia (kto by się spodziewał). Na rozgrywkę przeznaczyłyśmy po dwie godziny lekcyjne w każdej z grup wiekowych. Od razu zaznaczę, że nie udało nam się nawet raz dotrzeć do mety (chyba przesadziłam z liczba pól 😉 ). Początkowo można było przesunąć pionek o wyrzuconą na kostce liczbę pól, po podaniu poprawnej odpowiedzi (lub wykonaniu zadania). Zasada ta szybko uległa modyfikacji i w każdej kolejce pionki były przesuwane, a dodatkowo zespoły zdobywały punty (za każde prawidłowo wykonane ćwiczenie).

Co, dość zaskakujące, zdecydowanie lepiej bawili się gimnazjaliści (w połączeniu z klasą siódmą). Wbrew stereotypom, to całkiem sympatyczna grupa 😉 Młodsi uczniowie wykazywali zaangażowanie w grę, ale mam wrażenie, że zabrakło im nieco “luzu”. Myślę, że w przyszłym roku młodszym trzeba będzie zaproponować jakieś inne działania 🙂

Gdybyście mieli ochotę zerknąć na część materiałów, przygotowanych na potrzeby gry, znajdziecie je <tu> (sukcesywnie postaram się je uzupełnić). Napiszcie też, jak u Was wyglądały obchody Dnia Języka Ojczystego. Chętnie się zainspiruję 🙂